Bahsetmek isteiğim yer, Zekeriyaköy’ün terkedilmeye yüz tutmuş Avlu Çarşı kısmında, yaşam mücadelesi veren, hepsi kendine özgü dükkanların arasındaki bir şarküteri. Adı Rafina. Dısarıda 4 içeride 2 masası olan, hem şarküteri ürünlerini satın alabileceğiniz hem de demlenebileceğiniz hoş bir yer.
Pazar akşamüstü saat 17.00, bence şarap ve peynir için mukemmel bir saat! Guzel bir kırmızı sarap sectik: Napa Valley’den gelen bir Woodbrige Sauvignon. Yanında peynir ve salam tabağı istedik. Biliyorum bu böyle pek bir iltifat sayılmaz ama, yedigim hic bir sey kötü degildi. Peynirler farklı ve lezzetliydi. Salamları bizzat sectik, istedigimiz gibi kestiler. Daha sonar da Balıkesir’den gelen krem peyniri kıvamındaki değişik bir peyniri zeytinyağı ile ikram ettiler ki tadına bayıldım. Dört komşu 80 TL’ye yedik içtik, muhabbet ettik; çok keyiflendik.
Rafina'nın sahipleri orada degildi, hatta Zekeriyaköy’de oturmuyorlarmış. Bence, bu kadar guzel bir konsept yakalanmışken, bu kadar gelişmeye ve başarılı olmaya müsait bir işletmenin sahipleri, özellikle yeni açıldığı şu günlerde ve özellikle haftasonlarında çalışanlara bırakmamaları gerekir dükkanlarını. Bazı duygular sadece yemek ve servisten ibaret degildir yemek sektöründe, müşteriyi doyurmak icin bazen iş sahibinin de ortalıkta olması, ilgi göstermesi gerekir.
Evet, cok ukalalık yaptım, ama İtalyan Lisesi'ndeki edebiyat hocam da bana her zaman sen cok ukalasın der, bir de tokat atardı, ben de üzülünce, "üzülme evladım ukala cok bilene denir, cok bilmek ayıp değil" derdi. Bakalım şimdi kim beni tokatlıyacak.
Bay Afiyet
25/11/2010
2 yorum:
Muhtemelen ben! Balşeker.
bunu su an okudum, yeni durumlarini ovunce eskisi nasilmis diye merak ederek; yazinin sonundaki paragrafa bayildim : ) yazdiklarini okumak cok keyifli : )
Yorum Gönder